Heritage: zoals wij hier ook samenkwamen


Ik ben nog ontzettend moe, maar als ik terugdenk aan een fantastische dag als gisteren, dan verdwijnt de vermoeidheid als sneeuw voor de zon.

Onze eerste bewoners die dank uitbrachten aan de schepper.
Bij de opening van de 6e editie van het Suriname Heritage Festival zondag op het voorplein van het Commissariaat te Nieuw Amsterdam, Commewijne stroomden vanaf zeven uur 's morgens letterlijk honderden mensen af en aan tot negen uur in de avond. En waarom: er was namelijk een waar spektakel gaande en je ontmoette er van alles en iedereen.

Dancers van de Indonesische ambassade

De zeer flexibele dansers met een warme uitstraling van de Braziliaanse ambassade

De ochtend begon met optredens van onze eerste bewoners, de Inheemsen, en wat hadden ze een leuk klein meisje van ongeveer 3 jaar bij zich. Ik zat naar haar te kijken en dacht "wat goed dat ze al zo vroeg in haar leven kennis maakt met haar cultuur. Dat zal ervoor zorgen dat zij ermee door zal gaan en hopelijk op een dag door zal geven". Na nog een wervelend optreden van de Indonesische ambassade in het land was het tijd voor de officiele opening. Dit gebeurde met krachtige statements van Heritage voorzitter Sherida Mormon "Make our heritage our future" en van Cultuur directeur Stanley Sidoel "we moeten anders kijken naar cultuur. Onze heritage is in Commewijne en dat moeten wij cultiveren. Toeristen moeten het kapitaal hier achterlaten". Met dat laatste was DC Remy Polack het roerend eens.
Nu de daad bij het woord voegen dame en heren.

Sherida Mormon, de motor achter Suriname Heritage Festival die weigert op te geven 'flip the script' is haar motto

Het officieel gedeelte werd spetterend afgesloten met onder andere capoeira demonstratie en samba dansers -wat hadden de dames toch een uitnodigende uitstraling-, en Naks Wan Rutu. Toen was het tijd voor eten, drinken en geschiedenis opsnuiven. Terwijl de standhouders zich van hun beste zijde lieten zien, waren er continu activiteiten waar het publiek van kon genieten. Ik volgde namelijk geboeid de Metoni, een ritueel bij onze Javaanse broeders wanneer de vrouw voor het eerst zwanger is en in haar zevende maand zit. Met water waarin bloemen zitten, wordt ze overgoten door alle aanwezigen, krijgt ze een sari omwikkelt, kapt de man een kokosnoot doormidden om het geslacht te verklappen, en wordt er dawet verkocht. Mooi om de cultuur zo te zien.

Een Javaanse babyshower oftewel Metoni
Mijn allereerste en overheerlijke Afiingi soep klaargemaakt door Afu Mena

Naarmate de dag vordert, is het genieten van Kaskeko Lobi, de kasekoband van Ellen en wat kunnen zij muziek maken. Lekker strak. Verder was er Jaran Kepang, mochten de jongeren deelnemen aan wedstrijden hardlopen en hard fietsen, was er een tazza groep, een show van hindostaanse kleding en is de afsluiting met de jongeren muziek Selection uit Meerzorg.
Terwijl de Milan Tazzagroep een optreden gaf, konden deze modellen in Hindostaanse kleding zich niet langer bedwingen en waren binnen korte tijd ook op de dansvloer.

Al met al een geslaagde dag. Een van rennen, regen, lekker eten, fietsen, dansen en kennis opdoen. Een aanzet om dit in de komende weken te blijven doen. Maar vooral een aanzet om nog meer met onze cultuur geschiedenis te doen dan feesten. We moeten er trots op zijn en die trots overbrengen op bezoekers. Trots kunnen we alleen zijn als we het kennen en koesteren. Dan kunnen wij daarmee bijdragen dat toerisme een verdien sector wordt voor Suriname. Om Sherida te herhalen: Make our heritage our future!

Comments

Popular posts from this blog

Het lied "Zestien April" is een echte traditional

De diepzinnige teksten van Kasekolegende Iwan Esseboom

Johan 'Sjam' Blom: The Number One Showman