Albert Collins: de goochelaar achter de drums
Binnen de kaseko zijn er vele namen die ik als onderzoeker niet ken. Wanneer ik er de tijd voor heb dat doe ik wat zoekwerk om te weten wie ze zijn. Zo ook de naam van Albert Leo Just Collins (1916), die ik voor het eerst hoorde tijdens een gesprek met drummer Harvey Wirht. Ik moet bekennen veel tijd heb ik niet gestopt om te onderzoeken wie hij was, maar ik kwam een artikel tegen en dat deel ik hierbij. Uiteraard, heeft u meer informatie, voelt u zich vrij om die met mijn te delen.
Allereerst dit artikel uit De Vrije Stem van 10 oktober 1979.
DE DRUMS
Ja, die drums waren Alberts leven. Die hebben Alberts leven gemaakt. Die hebben hem gemaakt tot een alombekende figuur in onze samenleving. In de laatste jaren was hij niet meer aktief op muzikaal gebied. Maar hij HOEFDE ook niet. Hij had zijn tijd gehad en kon nu rustig genieten van een reputatie, die hij in de loop van haast VIJFTIG JAREN had opgebouwd. Inderdaad een lange tijd. Geboren in 1916, begon hij al als kleine jongen te slaan op alles wat onder zijn vingers kwam. Ook toen had je goede drummers en Albert kon urenlang naar hen luisteren en hun techniek volgen.
RITME
De overige instrumenten interesseerden hem wel, maar het stuwende ritme, dat de drums aangaven, dat was die boy. En stuwen kon hij spoedig, die jonge Albert. Jong, maar groot en robuust gebouwd. Hij kreeg spoedig een plaats in een muziek-orkest en terwijl hij zich overdag bekwaamde als timmerman, gebruikte hij al zijn vrije tijd om allerlei gekompliceerde ritme's uit de drums te halen. Geen bezwaar om die ritme's te oefenen op de planken van zijn werkplaats, wanneer de baas niet keek. Zo'n toewijding MOEST vruchten afleveren en spoedig was Albert één van de beste en meest-gezochte drummers van het land. Hij speelde in verscheidene orkesten tegelijk, omdat hij de grootste aantrekkingskracht had. Een band kreeg gemakkelijker een „spel", als de bandleider de verzekering kon geven, dat COLLINS de drummer zou zijn. Want dan was men verzekerd van een onstuimig en erotisch ritme, dat het bloed sneller deed lopen en op kook-temperatuur bracht. Je werd wel doodvermoeid om bij het dansen drummer Collins bij te houden, maar de opwinding van vreugde was wél de vermoeidheid waard.
 |
| Trompettist August McIntosh, drummer Albert Collins, bassist Winter en Freddy Vasseur tijdens televisie proef- uitzendingen bij Kersten in 1942. |
GOOCHELAAR EN CLOWN
Albert alleen maar te volgen, wanneer hij daar zat te goochelen met drumsticks, die de lucht in buitelden, van de linkerhand naar de rechterhand sprongen, op alle drums enkele snelle tikken geven in een eindeloze variatie, terwijl de benen de basdrums bewerkten en het gelaat uitdrukkingen te zien gaf van verbazing, verrassing, toewijding, vreugde, verdriet, enz.enz. En die ogen, vooral die ogen. Die waren het vooral die de verscheidene emoties versterkt uitdrukten. Een grote clown was Albert, als hij daar bezig was met zijn drumsolo's. Altijd een genot om hem te volgen.
MILITAIR
Het was vanzelfsprekend, dat Albert één van de eersten was, die werd gegrepen voor de militaire dienst tijdens de oorlog van 1940 tot 1945.
De Nederlandse militaire autoriteiten wilden hun leger in Suriname oppeppen en aantrekkelijk maken voor duizenden Surinamers. De jonge Surinamers moesten met trots marcheren in hun militair uniform en met nóg meer trots de gevechtsfronten in Europa en Azië opzoeken, ter verdediging van de Nederlandse belangen.
Voor het moreel van dit Surinaamse leger, zouden «en militaire kapel en een militair voetbal-elftal van topklasse de pijlers zijn.» De beste muzikanten en voetballers werden aangetrokken en in no-time waren de militaire kapel en MVV (Militaire Voetbal Vereniging) de grote sterren van de surinaamse samenleving. Vanzelfsprekend dat Albert Collins de grote drummer werd van de militaire kapel. Omdat een drummer in strikt militaire muziek slechts magertjes is bedeeld, leerde hij de hoorn er bij. Maar zijn grote liefde bleef toch de drums en als de militaire kapel dansmuziek maakte, wat zeer vaak gebeurde, was Albert de grote ster.
IMPOSANT
In het leger bracht Albert het tot sergeant eerste klasse. Een echte militair in de ware betekenis van het woord, werd hij nooit. Hij bleef in elke vezel van zijn body de muzikant. Hij had een imposant postuur. Haast twee meter lang en 120 kg zwaar. Een stevig, gezond lichaam, dat graag goed eten en een flinke borrel tot zich nam. We kunnen ons niet herinneren ooit te hebben gehoord, dat Albert ziek was. Daarom was de ontnuchtering des te groter, toen we zondag het bericht kregen dat hij was overleden, na nauwelijks enkele dagen ziek te zijn geweest. Hij is 63 jaren oud geworden.
Aan vele mensen heeft hij prettige herinneringen door zijn muziek achtergelaten. En door zijn aangenaam, gelijkmatig karakter. Hij heeft altijd vele vrienden gehad, die met heimwee aan hem zullen terugdenken.
God hebbe zijn ziel en vertroostte zijn nabestaanden.
Albert, we zullen je nooit vergeten.
Tot zover de tekst uit het artikel.
Andere informatie is ook dat Albert Collins de snaar drum bespeelt op de LP ‘De Kamalamas’ van de Tris Kapel. De beroemde LP wordt opgenomen na de zeer succesvolle Taptoe in Delft in 1969 onder leiding van Eddy Muringen. Verder zijn op de LP te horen August Macintosch (trompet), Leo Knoppel (tenorsaxofoon), Ronald Esseboom (bigi tu), Johan Cederboom (skrakidron) en Carlo Jones (altsaxofoon).
Kaseko les
De Surinaamse drummer Harvey Wirht (die nu in New York woont en werkt) kreeg zijn eerste kaseko lessen van Albert Collins. “Hij was heel goed in kaseko beats”, zegt Wirht, “als hij zijn drums demonstreerde, deed hij dat altijd met de kaseko. Bij hem had ik echt mijn eerste kennismaking met het ritme van de kaseko”. Harvey begon met drummen op zijn dertiende, toen hij dus terecht kwam bij Albert Collins. Hij zou twee jaren les volgen bij deze begenadigde drummer.
Weet jij meer over Albert Collins? Laat het ons weten zodat wij het kunnen toevoegen aan dit artikel.
Rosita A. Leeflang
Muziek entrepreneur en kaseko liefhebber
Bij overname bronvermelding verplicht!
Bronnen
Albert Collins De goochelaar achter de drums (1979).
Eigen interview met Harvey Wirht, d.d. 2 oktober 2022.
Comments
Post a Comment