Roma is Amor: Carpe Diem

Als kind heb ik nooit echt een 'bucketlist' gehad, maar ja dan had ik ook moeten weten wat dat was. Naarmate je ouder wordt en je steeds meer leest, leer je dat er dingen zijn die je leuk vindt en die je ooit eens in je leven gedaan wilt hebben. Nog meer jaren later leer je ook om op te schrijven wat je wilt doen of bereiken. Ik moet wel bekennen, ik heb nooit opgeschreven dat ik journalist wilde worden, maar ik zou dat beroep nu en nooit willen verruilen met een ander.

Een magisch moment om te staan voor het zeer imposante Colosseum in Rome.

Terug naar de bucketlist. Een van mijn hoogtepunten was zeker in september 2017. Als tiener droomde ik van het bezoeken van Disneyland -wist ik veel dat dit al een bucketlist was-, een droom die mijn zalig vader helaas nooit heeft kunnen waarmaken. De gedachte heeft mij nooit losgelaten en beloofde mezelf dat ik er ooit eens wel zou staan. En fast forward naar vorig jaar....ik stond er. Je loopt naar binnen en alhoewel je weet waar je bent, is het allemaal toch moeilijk te bevatten. En dan sta ik plots daar voor het kasteel en ik kan mijn tranen niet meer bedwingen. Needless to say, ik heb die dag uitermate genoten van het bezoek, die ik bracht met even bijzondere vrienden.

Vaticaanstad

Wij hadden een vroege ochtendvlucht vanuit Nederland over de Alpen.

Maar wat in de afgelopen jaren op de lijst is komen te staan, is een bezoek aan Rome, Italië. Om twee redenen. Als belijdend katholiek leek het mij zeer bijzonder om eens in de echte mamakerki te staan en te bidden. Een bezoek aan de bijna 400 jaar oude St. Peter's Basilica in Vaticaanstad en staan op het St. Pietersplein, de plek waar de paus gelovigen over de hele wereld toespreekt. Zoals ik het hier neerpen is het zelfs nog steeds onwerkelijk en ik moet bekennen, om er te staan is ook onwerkelijk. Ik ben er met mijn beste vriendin, Helianthe en moet ook nog aangeven dat om in de basiliek te komen wij een uur in de rij hebben moeten staan. De rij had alles te maken met tassen en lichamen die door een scan moesten om ervoor te zorgen dat het er allemaal veilig aan toe gaat. Terwijl we naar binnen lopen zijn er voor en achter ons honderden en nogmaals honderden anderen; eenieder met eigen motivatie. Helianthe loopt denk ik door, maar ik blijf staan op plek waarvan ik denk dat de paus daar ook staat wanneer hij over het plein heenkijkt.

En daar sta je dan: op het St. Pietersplein waar op hoogtijdagen duizenden mensen bijeenkomen voor de diensten.

Stilte! Indrukwekkend! Onwerkelijk!

Een uur in de rij om in de basiliek te komen (en dit was een korte rij).

Ik sta er zeker 3 minuten, wanneer het tot me doordringt dat ik sta te staren. Ik zie namelijk de vele stoelen op het voorste deel van het plein en daarachter het grote plein, waar het publiek mag staan. Het plein loopt diep door. Ik ruk me los en ga op zoek naar mijn bestie, die inmiddels in de basiliek is. Zij legt alles vast op de foto. Zelf kan ik nauwelijks omschrijven wat ik zie. Groots! Mooi! Details! Details! Details! Ik hoor muziek, maar ook gebeden. Op drie plekken in de basiliek zijn er diensten. En je zou denken ze storen elkaar. Neen, niks daarvan. Ik besluit een van de diensten te volgen en alhoewel deze volledig in het Latijns, kan ik het goed volgen. Mensen dringen om me heen, zoekend naar een plek om foto's en filmpjes te maken. Eenieder zo zijn ding. De dienst volgen zonder camera of telefoon is voor mij al voldoende. Na afloop van de dienst is het nog meer details bekijken. Echt, ook al ben je geen katholiek zal de mamakerki in Vaticaanstad bij een bezoek een blijvende indruk maken.

Daar sta ik dan met mijn bestie op het St. Pietersplein.

St.Peters Basilica by night.

Duidelijk instructies voor het betreden van de basiliek.

Bij het binnentreden kom je dit tegen op de vloer.

We gingen naar binnen toen het licht was. Wanneer we buiten zijn is het al schemerig en dat hult de basiliek in een prachtig plaatje. Nog na genietend nemen we nog even een kopje koffie en lopen terug naar de straat. Ik kan het nog nauwelijks bevatten dat ik net in Vaticaanstad zat.

Pantheon

Prachtig spreekgestoelte

Midden in het Pantheon

Helianthe en ik waren vier dagen in Rome en hebben maar een tip van de stad gezien. Overal zijn er kerken. Kleine pittoreske tot grote imposante. Allemaal met een eigen karakteristiek, maar die elke bezoeker met respect betreedt. Neem nu het Pantheon, een voormalig tempel maar nu een basiliek opgedragen aan de Heilige Maria en de Martelaren. We krijgen er een juweeltje, want wanneer we binnenstappen is er een concert gaande van koren uit verschillende landen. Veel staat er in het Latijn. Hier en daar wat Engelse uitleg, maar ja alle informatie is moeilijk te bevatten. Opvallend in het 'groot gat' in het dak. Naast de majestueuze deuren de enige plek waar er licht binnenkomt.

Colosseum

Achter mij de overblijfselen van de zitplaatsen voor het publiek.

Nog een plek die indruk op mij maakt bij het bezoek is het Colosseum. Hey, wist jij dat het sinds 2007 staat op de nieuwe lijst van wereld wonderen? Dat verbaasd mij niks. Gunst! Het enige waar ik aan denk wanneer ik er sta is groot groot en nogmaals groot. Het grootste (daar heb je het woord weer) amphitheater ter wereld werd in 80 voor Christus afgebouwd op een oppervlakte van 5 voetbalvelden. De inauguratie duurde maar liefst 100 dagen en helaas werden 5000 dieren omgebracht in de gevechten. Dat vertelt het mannetje in mijn oor. Zo een audio tour die je kunt aanschaffen bij het binnenkomen. Van de details krijg je grote (weer dat woord) ogen. Het is er zo groot, dat je echt een hele dag nodig hebt om alle plekken te zien. Wij gaan slechts tot de 2e 'verdieping'. Kijkend naar beneden denk ik gelijk aan de film Gladiator. Zo krijg je een idee van wat er zich allemaal moet hebben afgespeeld. Oh ja, wat waren de trappen steil baja. Pfff.

Trevi Fountain

Het is best wel een ding om er een foto te kunnen maken. Zo druk wordt het daar.

Mijn bestie en ik bezoeken nog de Fontana de Trevi oftewel de Trevi Fountain. Ook hier honderden mensen die veel moeite doen om de beste foto te maken. Maar hetzelfde aantal mensen gooit er ook een munt in. Dat doe je met je rug naar het fontein. Leuk weetje: dagelijks wordt er 3000 euro aan munten in de fontein gegooid. In 2016 werd ongeveer 1.5 miljoen euro in gegooid. Dat geld werd gebruikt om eten voor de armen te kopen. Stilte. Smile.

De Spaanse Trappen

Op de Spaanse trappen

En dan nog de Spaanse Stappen. 138 in totaal. Ay baja...daar ga ik weer. En die dag regent het, dus de treden zijn best glibberig. Maar nog...honderd tallen aan toeristen stromen toe naar de stappen die het 'Plein van Spanje' oftewel Piazza di Spagna beneden verbind met de Piazza Trinita dei Monti met andermaal een imposante kerk -boven- met elkaar verbind. Het schijnt een plekje te zijn waarbij ook trouw foto's worden gemaakt. En dat met al die toeristen als decor. Apart he?

We hebben er nog veel meer gezien, maar dan kan ik liever een boek dan een blog schrijven. De kritische lezer zal echter zijn opgevallen dat ik de tweede reden van waarom Italië op mijn verlanglijst stond nog steeds niet heb genoemd. Denk goed na. Zo moeilijk is het niet. Oh wel...degenen die mij kennen, raden het meteen. Ik ben dol, gek, siki, weg van pasta. En juist ja...waar eet je de beste en lekkerste pasta? Ija, in Italië. Zal ik je nog wat vertellen? We hebben alle vier dagen niets anders gegeten dan pasta (zoveeeeeeel keus), een schandalig lekkere tiramisu (en nee die liefde deel ik alleen want daar moet Helianthe niks van hebben - zij verzadigde zich aan appel strudel haha), bruschetta en pizza. En nee, het verveelde niet. Oh ja, gelato van Venchi. Onthoud die naam en probeer het wanneer je er bent. Helianthe wilt niks horen. Ze heeft het elke dag gegeten. En 'voor straf' nogmaals op de airport toen we vertrokken.

Roma is Amor...zie je het? Amor is Roma achterste voren gespeld. Een geheime naam voor de stad die eeuwen geleden door de overheden werd gebruikt. Maar Rome is liefde. Mooie plekken, lekker eten, gezellig slenteren, genieten...en niet minder belangrijk knappe mannen. Echum!

Roma is Amor. Dus Carpe Diem! Vandaag, maar ook als je er bent!