Kaseko trendsetter en muziek legende Carlo Jones heengegaan
Een paar maanden geleden werd mijn aandacht gevestigd op een post van fluitist Ronald Snijders. Hij was in Nederland in een verzorgingstehuis op bezoek geweest bij een Surinaamse muzikant, die naar mijn bescheiden mening haast in de vergetelheid is geraakt. Zijn naam ken ik maar al te goed, maar dan meer van het aankondigen van zijn muziek: Carlo Jones en de Surinam Kaseko Troubadours.
Een ander moment zie ik een filmpje van trompettist Setish Bindraban voorbijkomen. Op een feest eveneens in Nederland, maakt hij nog een keer samen muziek met Setish en andere muzikanten. Het is een van de laatste keren dat hij musiceert, want als saxofonist kan hij dat helaas niet meer zo goed. De post van Ronald laat ons weten dat zijn gezondheid het niet meer zo toelaat, maar dat een bezoek van collega muzikanten hem weer behoorlijk opvrolijkt.
Wanneer ik vandaag -maandag 10 oktober- de post van gitarist Robby Alberga voorbij zie komen, dat Carlo Jones het tijdige met het eeuwige heeft verwisseld, kan ik niet anders dan mijn telefoon op tafel te leggen en terug te denken aan de hierboven omschreven momenten. Want wat toen door mijn hoofd ging, schiet nu weer door mijn gedachten. Wat hebben wij toch weinig informatie over onze eigen muzikanten. We kennen ze niet -hooguit bij naam- maar hun onschatbare bijdragen zijn voor velen een schat in de duisternis.
Muziek maken begon ooit voor hem, toen hij samen met zijn pa en broers muziek maakte. (Nu nog op zoek naar de informatie uit zijn jaren in Suriname)
Ik sla daarom gelijk aan het lezen wanneer ik een post voorbij zie komen van John Zeko -ik ken hem niet persoonlijk, maar deze muzikant weet duidelijk ontzettend veel over de vorige generatie muzikanten; wat zou ik graag een keer met hem willen zitten en optekenen- waarin hij een deel van de verworvenheden van alt-saxofonist Carlo Jones de revue laat passeren. Overigens heeft Zeko samen muziek gemaakt met Carlo Jones in zijn band de Kaseko Troubadours (een akoestische bigi poku groep).
En dan blijkt...Carlo Jones heeft muziek gemaakt met zoveel verschillende groepen:
- The Funmasters: met Iwan Esseboom met zijn blaasarrangementen (bijgestaan door August Yard) op het nummer 'A wisa djoema'.
- De Kamalamas: toen onder leiding van nog een grote Surinamer Eddy Muringen..ik ging gelijk anders luisteren naar de muziek. Deze plaat bevat prachtige instrumentale kaseko traditionals. Luister hier naar 'Soekroe Finga'.
- The Exmo Stars: met Errol Burger, Ernie Seedo en Onkel Seedo op bijvoorbeeld de hit Ette Pette in 1981.
- Caribbean Combo: met vocals van Ewald Krolis en Franciscus Aborie. Op het nummer 'Lagadisa' (1985) zijn de blaaspartijen van Carlo ook goed te horen.
Caribbean Combo en The Kaseko Masters namen samen het nummer op 'Uru Uru' op die verscheen op de LP: Den Ala Mala met Ewald Krolis en Mighty Phillips.
Tijdens opnames met Yakki Famiri nam Carlo de saxofoon en hoorn arrangementen voor zijn rekening. Bij de opnames van de CD Soso Koloku (1986) bracht Yakki Famiri 'Koni fu a liba' met voorzang van Dagga Tiendari.
- De Nazaten: met hun maakte hij de laatste actieve muziek jaren van zijn leven muziek. Als ik mij niet vergis, maakte Setish de muziek met De Nazaten toen het filmpje -hierboven- werd opgenomen.
- En dan moeten wij zeker ook zijn bijdragen noemen aan de Politie - en de Militaire Kapel.
Carlo wordt ook ontzettend geroemd om zijn bijdragen aan de ontwikkeling van bazuinkoor muziek. Ik kom informatie tegen van een LP: Friyari Oso Pokoe (1987) met nummers als 'Mi terie den dei' en 'Die mi jere joe frijari'.
Dit is slechts een greep uit zijn muziek carrière. Daarnaast heeft Carlo Jones een ontzettende invloed gehad op saxofonisten. Robin Austin reageert ook op zijn overlijden met de volgende woorden: "Jones zelf was een Kaseko muzikant pur sang en eigenlijk wars van de combinatie jazz en kaseko. Hij sprak (ooit in een interview in de Volkskrant) van verkrachters van het genre...om er daarna met pretoogjes en een glimlach aan toe te voegen 'ma den musu de' (ze moeten er zijn)'. Tegelijkertijd schuwde hij het avontuur niet; zo is hij jarenlang prominent lid geweest van De Nazaten (een blaasorkest dat de rafelranden van de kaseko opzoekt) en heeft hij samengewerkt met jazz gigant en saxofonist James Carter!"
En wie was hij als persoon? Ik laat John Zeko weer aan het woord: "Ik heb hem leren kennen als een man met veel humor, gezelligheid, gedrevenheid, geloof in zichzelf en onze muziek, een trotse persoonlijkheid en toch zonder 'kapsones', altijd bereid tot doorgeven van kennis en een groot en boeiend verteller -de lange busreizen door NL/Europa waren dus nooit en te nimmer saai. Rest in Peace Carlo Jones! Grantangi gi alla yu bigi du gi na Sranan Poku! Thanks for al the great works! Bogo Bogo Respeki!"
En de woorden van Ronald Snijders: "Hij was een karaktervolle, geliefde, virtuoze musicus en groot improvisator."
Luister hier naar zijn typische blaaspartijen op 'Kaseko fu papa' (een opname uit 1993).
Ik begrijp dat alhoewel hij geen muziek meer kon maken, zijn instrument nooit meer van zijn zijde week. Geeft hij ons daarmee aan dat wanneer wij praten over de ontwikkeling van de kaseko muziek wij zijn bijdrage aan deze muziek niet mogen vergeten? Wie zal het zeggen. Voor mij zal zijn naam altijd een plekje krijgen wanneer het gaat om kaseko en bazuinkoor muziek.
En dan nog het volgende. Zou Carlo Jones niet postuum geëerd moeten worden door de Surinaamse overheid voor zijn bijdrage aan de kaseko en bazuinkoor muziek? Of moeten wij niet op de overheid wachten en dit als burgers zelf voor onze rekening nemen?
Andermaal mijn oproep voor een Surinaamse Hall of Fame voor Surinaamse muzikanten.
Ik zal alvast mijn bescheiden bijdrage leveren, door in het programma 70's @ 7, en 80's @ 8 via Radio 10 (www.radio10.sr) op donderdag 13 oktober een ode te brengen aan deze grote Surinamer. Dank Carlo Jones...voor 76 prachtige jaren, waarin wij -het muziek minnend publiek- van jou talenten mochten genieten.
Carlo Jones (02/01/1939 - 10/10/2016)
Jouw blaaspartijen zullen altijd blijven klinken...
Een leerling muziekkenner
Roseternal
Een ander moment zie ik een filmpje van trompettist Setish Bindraban voorbijkomen. Op een feest eveneens in Nederland, maakt hij nog een keer samen muziek met Setish en andere muzikanten. Het is een van de laatste keren dat hij musiceert, want als saxofonist kan hij dat helaas niet meer zo goed. De post van Ronald laat ons weten dat zijn gezondheid het niet meer zo toelaat, maar dat een bezoek van collega muzikanten hem weer behoorlijk opvrolijkt.
Wanneer ik vandaag -maandag 10 oktober- de post van gitarist Robby Alberga voorbij zie komen, dat Carlo Jones het tijdige met het eeuwige heeft verwisseld, kan ik niet anders dan mijn telefoon op tafel te leggen en terug te denken aan de hierboven omschreven momenten. Want wat toen door mijn hoofd ging, schiet nu weer door mijn gedachten. Wat hebben wij toch weinig informatie over onze eigen muzikanten. We kennen ze niet -hooguit bij naam- maar hun onschatbare bijdragen zijn voor velen een schat in de duisternis.
Muziek maken begon ooit voor hem, toen hij samen met zijn pa en broers muziek maakte. (Nu nog op zoek naar de informatie uit zijn jaren in Suriname)
Ik sla daarom gelijk aan het lezen wanneer ik een post voorbij zie komen van John Zeko -ik ken hem niet persoonlijk, maar deze muzikant weet duidelijk ontzettend veel over de vorige generatie muzikanten; wat zou ik graag een keer met hem willen zitten en optekenen- waarin hij een deel van de verworvenheden van alt-saxofonist Carlo Jones de revue laat passeren. Overigens heeft Zeko samen muziek gemaakt met Carlo Jones in zijn band de Kaseko Troubadours (een akoestische bigi poku groep).
En dan blijkt...Carlo Jones heeft muziek gemaakt met zoveel verschillende groepen:
- The Funmasters: met Iwan Esseboom met zijn blaasarrangementen (bijgestaan door August Yard) op het nummer 'A wisa djoema'.
- De Kamalamas: toen onder leiding van nog een grote Surinamer Eddy Muringen..ik ging gelijk anders luisteren naar de muziek. Deze plaat bevat prachtige instrumentale kaseko traditionals. Luister hier naar 'Soekroe Finga'.
- The Exmo Stars: met Errol Burger, Ernie Seedo en Onkel Seedo op bijvoorbeeld de hit Ette Pette in 1981.
- Caribbean Combo: met vocals van Ewald Krolis en Franciscus Aborie. Op het nummer 'Lagadisa' (1985) zijn de blaaspartijen van Carlo ook goed te horen.
Caribbean Combo en The Kaseko Masters namen samen het nummer op 'Uru Uru' op die verscheen op de LP: Den Ala Mala met Ewald Krolis en Mighty Phillips.
Tijdens opnames met Yakki Famiri nam Carlo de saxofoon en hoorn arrangementen voor zijn rekening. Bij de opnames van de CD Soso Koloku (1986) bracht Yakki Famiri 'Koni fu a liba' met voorzang van Dagga Tiendari.
- De Nazaten: met hun maakte hij de laatste actieve muziek jaren van zijn leven muziek. Als ik mij niet vergis, maakte Setish de muziek met De Nazaten toen het filmpje -hierboven- werd opgenomen.
- En dan moeten wij zeker ook zijn bijdragen noemen aan de Politie - en de Militaire Kapel.
Carlo wordt ook ontzettend geroemd om zijn bijdragen aan de ontwikkeling van bazuinkoor muziek. Ik kom informatie tegen van een LP: Friyari Oso Pokoe (1987) met nummers als 'Mi terie den dei' en 'Die mi jere joe frijari'.
Dit is slechts een greep uit zijn muziek carrière. Daarnaast heeft Carlo Jones een ontzettende invloed gehad op saxofonisten. Robin Austin reageert ook op zijn overlijden met de volgende woorden: "Jones zelf was een Kaseko muzikant pur sang en eigenlijk wars van de combinatie jazz en kaseko. Hij sprak (ooit in een interview in de Volkskrant) van verkrachters van het genre...om er daarna met pretoogjes en een glimlach aan toe te voegen 'ma den musu de' (ze moeten er zijn)'. Tegelijkertijd schuwde hij het avontuur niet; zo is hij jarenlang prominent lid geweest van De Nazaten (een blaasorkest dat de rafelranden van de kaseko opzoekt) en heeft hij samengewerkt met jazz gigant en saxofonist James Carter!"
En wie was hij als persoon? Ik laat John Zeko weer aan het woord: "Ik heb hem leren kennen als een man met veel humor, gezelligheid, gedrevenheid, geloof in zichzelf en onze muziek, een trotse persoonlijkheid en toch zonder 'kapsones', altijd bereid tot doorgeven van kennis en een groot en boeiend verteller -de lange busreizen door NL/Europa waren dus nooit en te nimmer saai. Rest in Peace Carlo Jones! Grantangi gi alla yu bigi du gi na Sranan Poku! Thanks for al the great works! Bogo Bogo Respeki!"
En de woorden van Ronald Snijders: "Hij was een karaktervolle, geliefde, virtuoze musicus en groot improvisator."
Een recentere foto van muziek legende Carlo Jones (alt-saxofonist)
Luister hier naar zijn typische blaaspartijen op 'Kaseko fu papa' (een opname uit 1993).
Ik begrijp dat alhoewel hij geen muziek meer kon maken, zijn instrument nooit meer van zijn zijde week. Geeft hij ons daarmee aan dat wanneer wij praten over de ontwikkeling van de kaseko muziek wij zijn bijdrage aan deze muziek niet mogen vergeten? Wie zal het zeggen. Voor mij zal zijn naam altijd een plekje krijgen wanneer het gaat om kaseko en bazuinkoor muziek.
En dan nog het volgende. Zou Carlo Jones niet postuum geëerd moeten worden door de Surinaamse overheid voor zijn bijdrage aan de kaseko en bazuinkoor muziek? Of moeten wij niet op de overheid wachten en dit als burgers zelf voor onze rekening nemen?
Andermaal mijn oproep voor een Surinaamse Hall of Fame voor Surinaamse muzikanten.
Ik zal alvast mijn bescheiden bijdrage leveren, door in het programma 70's @ 7, en 80's @ 8 via Radio 10 (www.radio10.sr) op donderdag 13 oktober een ode te brengen aan deze grote Surinamer. Dank Carlo Jones...voor 76 prachtige jaren, waarin wij -het muziek minnend publiek- van jou talenten mochten genieten.
Carlo Jones (02/01/1939 - 10/10/2016)
Jouw blaaspartijen zullen altijd blijven klinken...
Een leerling muziekkenner
Roseternal
Comments
Post a Comment